اطلاعات جدید در مورد نیازهای پروتئین و جیره نویسی برای گوساله های شیری و تلیسه ها از NRC 2001
از زمان چاپ NRC 2001 مقالات زیادی در مورد نیازهای پروتئینی گوساله منتشر شده است. در این مقاله به مرور داده های چاپ شده از سال 2001 تا سال 2012 خواهیم پرداخت.
ماده خشک مصرفی در تلیسه ها (به عنوان درصدی از وزن بدن) به طور فزاینده ای از حدود 3 در هنگام از شیرگیری به حدود 8/1 درصد وزن بدن در نزدیکی زایمان می رسد. همگام با این تغییرات در ماده خشک مصرفی، پیشنهاداتی مبنی بر تغییر نسبت پروتئین به انرژی در جیره مطرح شده است. این نسبت ها که در سال 1998 مطرح شد شامل موارد زیر بود:
|
سن |
نسبت CP:ME |
|
6 ماه اول پس از تولد |
66 |
|
6 تا 12 ماهگی |
63 |
|
12 تا 16 ماهگی |
60 |
|
16 تا 23 ماهگی |
56 |
|
23 تا 24 ماهگی |
60 |
این ها توصیه های قدیمی در مورد نسبت پروتئین به انرژی هستند. هر چند برخی از دانشمندان (به ویژه دانشگاه کرنل) با این نسبت ها موافق نیستند ولی به نظر می رسد که این نسبت ها دارای اهمیت باشند. به تازگی مقاله ای در ژورنال “دانشمندان حرفه ای دام” به چاپ رسیده است که تا حدودی این نسبت های قدیمی را تغییر داده است.
در این مقاله گروههای مختلف گوساله ها و تلیسه ها به 4 طبقه مختلف تقسیم بندی و نیازهای هر کدام بیان خواهد شد.
دسته اول گوساله های پیش از شیرگیری و تا 2 ماهگی هستند. داده های زیادی در حمایت از افزایش وزن در این دوره وجود دارند. این دوره شامل دوره انتقال از گوساله شیرخوار به گوساله غیر-شیرخوار نیز می باشد و نیز نیازهای اسیدآمینه ای آنها برای اولین بار تعیین شده اند (جدول زیر).
دسته دوم از شیرگیری تا 4 ماهگی از سن می باشد که داده های نسبتا خوبی در مورد آن وجود دارد و حکایت از بی دقت بودن پیش بینی های نرم افزار NRC (به عنوان تنها نرم افزار دارای مدل گوساله) دارد. ترکیب افزایش وزن (چربی یا پروتئین) در این دوره بر نسبت بهینه CP:ME نقش دارد.
دسته سوم، 4 ماهگی تا سن تلقیح را شامل می شود که یکی از بحرانی ترین مراحل رشد به شمار می رود و نظارت تلیسه در این دوره از اهمیت خاصی برخوردار است. 800 تا 900 گرم افزایش وزن در این دوره توصیه می شود. به نظر می رسد که نسبت 61 تا 63 از CP به ME در جیره هایی با بیش از 60درصد RDP بهینه برای این فاز باشد.
دسته چهارم، تلقیح تا زایمان: داده های کمی در مورد این دوره وجود دارد. ولی داده های موجود از نسبت 53 در این دوره حمایت میکند.
به کار بردن این نسبتها قطعا در رشد گوساله ها و تلیسه ها موثر خواهد بود. ما در اینجا 2 سری داده جدید و قدیم را در مورد این نسبت ارائه دادیم. به کاربردن هر کدام از آنها به شما و شرایط گله شما بستگی دارد.
خلاصه نسبتهای بهینه پروتئین به انرژی قابل متابولیسم در دسته های متفاوت گوساله ها و تلیسه ها
|
دسته |
جیره |
گرم پروتئین به مگاکالری انرژی قابل متابولیسم |
درصد پروتئین خام |
|
پیش از شیرگیری |
شیر یا شیر جایگزین و استارتر |
51-55 |
اسیدهای آمینه1 |
|
انتقال2 (کمتر از 2 ماه) |
پر کنسانتره |
63 |
5/20 |
|
انتقال (2 تا 4 ماه) |
پر کنسانتره |
56-52 |
18-17 |
|
4 ماه تا تلقیح |
پر علوفه |
65-61 |
16-15 |
|
تلقیح تا زایمان |
پر علوفه |
56-53 |
14-13 |
1 تقریبا 4/2 درصد لیزین و 75/0 درصد متیونین بر حسب ماده خشک. باید توجه داشت که پروتئین توصیه شده در این دوره 21 تا 22 درصد است.
2منظور از انتقال در اینجا یعنی انتقال از گوساله شیرخوار به غیر شیرخوار است.
دکتر احسان محجوبی 20 آذر 92
