گوساله ها وقتی دوتایی در جایگاه قرار می گیرند ممکن است سریع تر یاد بگیرند و به تغییرات سازگار شوند.

جایگاه انفرادی برای گوساله های شیری عملی رایج در اکثر فارم های شیری و گوساله است. اخیراً، برخی دامداران جایگزین هایی از قبیل جایگاه دوتایی را بررسی کردند، که به گوساله ها اجازه می دهد تا به طور اجتماعی تماس برقرار کنند. مجموعه ایی از مطالعات در دانشگاه بریتیش کلمبیا کاهش یافتن استرس از شیرگیری و بهبود یافتن سرعت رشد موقعی که گوساله ها به صورت جفتی در جایگاه قرار گرفتند را مشاهده کرده اند.

برخی گوساله ها سریع تر یاد می گیرند

نتایج اکثر مطالعات اخیر که در مجله علمی بسیار معتبر PLoS One منتشر شد پیشنهاد می کند که جایگاه انفرادی باعث کمبود مربوط به شناخت در گوساله های جوان می شود. این ممکن است شرح بدهد که چرا گوساله های پرورش یافته به صورت گروهی قادرند تا از گوساله های پرورش یافته به صورت انفرادی جلو بیافتند.

در یک پژوهش، محققان گوساله ها را یا در یک پن انفرادی و یا به صورت جفت در یک پن دوتایی قرار دادند. همه گوساله ها 4 لیتر شیر صبح و بعدازظهر با استفاده از بطری پستانک دار دریافت کردند. گوساله ها به استارتر، علف خشک و آب تازه دسترسی داشتند.

برای آزمودن توانایی شان، گوساله ها با یک “Y-maze” ساده (آزمون رفتاری برای اندازه گیری تمایل که بیشتر در جوندگان انجام می شود) تعلیم دیدند. گوساله ها می توانستند وارد یک بازوی پن بشوند و به بطری سفید حاوی شیر دسترسی پیدا کنند یا وارد بازوی مقابل پن بشوند و به یک بطری سیاه خالی دسترسی پیدا کنند. بطری سفید  یک “جایزه” شامل چند گرم شیر برای گوساله ها فراهم کرد. نزدیک شدن به بطری سیاه “جریمه” به همراه داشت (چند ثانیه توقف که در طول آن گوساله ها منتظر ماندند تا دوباره وارد maze شوند).

بعد از چند روز تمرین کردن، همه گوساله ها به سرعت یاد گرفتند تا فقط به بطری سفید نزدیک بشوند. گوساله ها یاد گرفتند به خوبی الگو برداری کنند.

کنار آمدن با تغییر

برای آزمودن این که چطور گوساله ها می توانند به خوبی با تغییرات جفت بشوند، محققان قوانین کار یادگیری را تغییر دادند- یعنی این بار بطری سفید خالی بود و دسترسی به این طرفmaze تنبیه در پی داشت در حالی که دسترسی به بطری سیاه با جایزه (شیر) همراه بود. این به این معنی است که گوساله ها باید آن چه که در ابتدا یادگرفتند را برعکس کنند.

همه گوساله ها در ابتدا با قوانین جدید سردرگم شدند، اما بعد از چندین روز تمرین کردن گوساله های قرار گرفته به صورت انفرادی اغلب به سرزدن بطری سفید خالی ادامه دادند در حالی که گوساله های قرار گرفته به صورت دو تایی یادگرفتند تا ترجیحاً به بازوی پن با بطری سیاه حاوی شیر بروند (شکل را ببینید). به عبارت دیگر، موقعی که قوانین بازی تغییر کرد گوساله های قرار گرفته به صورت انفرادی بیشتر اشتباه کردند. کار قبلی با حیوانات آزمایشگاهی نتایج مشابهی را نشان داد؛ به طوری که حیوانات قرار گرفته به صورت انفرادی موقعی که شرایط محیط شان تغییر می کرد کمتر قادر بودند تا یاد بگیرند.

ساده ترین شکل یادگیری، خوگیری (عادت پذیری) نامیده می شود- حیوانات نوعاً به چیزهای اطرافشان با نشان دادن علاقه کم تر به یک محرک بعد از قرار گرفتن در معرض آن برای چند بار”خو می گیرند”. برای آزمودن این که چطور نوع جایگاه خوگیری در گوساله های شیری را تحت تاثیر قرار می دهد، محققان یک سطل قرمز خوراک را درون پن آزمایش برای گوساله هایی که به صورت انفرادی یا دوتایی پرورش یافتند را قرار دادند که آن ها قبل از این ندیده بودند. جای تعجب نبود، که گوساله های هر دو جایگاه در ابتدا زمانی را صرف بررسی سطل قرمز خوراک کردند. اما وقتی دوباره با سطل قرمز مشابه آزموده شدند، گوساله های قرار گرفته به صورت انفرادی پاسخ قبلی را ادامه دادند انگار که آن ها قبل از این سطل را ندیده بودند در حالی که گوساله های به صورت دوتایی به سرعت یادگرفتند تا سطل را نادیده بگیرند.

پیامدهای مادام العمر؟

چرا باید مشکلات یادگیری در گوساله های شیری برای گاوداران اهمیت داشته باشد؟ تاکنون، تعداد کمی از افراد حدس زده اند که روش استاندارد جایگاه گوساله مان باعث کمبود مربوط به شناخت محیط اطراف می شود. اکنون، حداقل برخی افراد ممکن است نگران بشوند که ما به نوعی داریم گوساله هایمان را کمتر از آن چه که آن ها می توانند به طور دیگر باشند پرورش می دهیم. در سطح عملی تر، این کمبودها ممکن است اداره کردن اقدامات روزمره را برای گوساله ها مشکل تر سازد.

برای مثال، بعد از شیرگیری، گوساله ها تقریباً همیشه گروهی نگهداری می شوند و باید یاد بگیرند تا به محیط جدید، هم گروهی ها، خوراک و غیره سازگار بشود. برخی از پژوهش های قبلی نشان دادند که گوساله های قرار گرفته به صورت انفرادی با خیلی از تغییرات اولیه در جایگاهی که آن ها به خاطر حرکت کردن به پن گروهی در معرض قرار می گیرند، کشمکش می کنند. در طی این انتقال، گوساله های قرار گرفته به صورت انفرادی زمان کمتری را صرف خوردن می کنند و افزایش وزن کمتری نسبت به گوساله های قرار گرفته به صورت دوتایی دارند.

اگر کمبود یادگیری ادامه یابد، سپس گاوها ممکن است نسبت به مواردی که اگر آن ها به طور اجتماعی در زمان گوساله بودن پرورش یافته بودند مشکل تر مدیریت بشوند. پژوهش برای پاسخ دادن به این سوال در حال انجام شدن است.

برای سال های زیادی ما می دانیم که برخی شکل های جایگاه اجتماعی مصرف اولیه خوراک را بهبود می دهد و افزایش وزن قبل و بعد از شیرگیری را بهبود می دهد. این پژوهش جدید نشان می دهد که این به احتمال زیاد بخشی به خاطر گوساله های پرورش یافته به شکل اجتماعی است که یادگیرنده های بهتری می شوند و قادرند تا بهتر به تغییرات در محیط شان سازگار بشوند. گوساله ها حتی موقعی که ساده ترین “گروه ها” (یک جفت گوساله در یک پن گوساله دوتایی) استفاده می شوند این مزیت ها را نشان می دهند.