در سال 2006 مقالات خوبی از دانشگاه مینسوتا در مورد حرارت دادن آغوز منتشر شد. اگرچه معمولا واژه «پاستوریزاسیون» برای این فرآیند به کار برده میشود، ولی این واژه برای این فرآیند مناسب نیست.
به همین خاطر از واژه «فرآیند حرارتی» در این مقاله استفاده می کنیم.
جلوگیری از آلوده شدن آغوز در هنگام دوشش، ذخیره و خوراندن در واقع اصل مهم در خورانیدن آغوز تمیز و سالم است. سردکردن سریع آغوز یا استفاده از نگهدارندههایی نظیر سوربات پتاسیم نیز راهکارهایی مدیریتی در جهت جلوگیری از تکثیر باکتریایی هستند. اندازهگیریهای متعدد در سطح مزرعه نشان دادهاند 33 تا 90 درصد از نمونههای آغوز از سطوح پذیرفته شده 100000 واحد تشکیل کلونی (CFU) به ازای هر میلیلیتر از کل باکتری (TCC) یا 10000 CFU به ازای هر میلیلیتر کلیفرم (TPC)، بیشتر باکتری دارند!!!
حرارت دادن آغوز در دمای 60 درجه سانتیگراد به مدت 60 دقیقه راهکاری موثر در کاهش زندهمانی مایکوپلاسما بوویس، اشرشیاکلی، لیستریا مونوسیتوژنز، سالمونلا انتریتیدیس و عامل بیماری جونز است. این روش غلظت ایمونوگلوبین جی (IgG) یا فعالیت آن را تحت تاثیر قرار نمیدهد.
اخیراً مقالاتی از دانشگاه مینسوتا منتشر شد که این کارایی روش را در سطح مزارع بزرگ در مینسوتا و ویسکانسین بررسی کردند. در این پژوهشها پرسنل فارم در ظرف 2 ساعت از زایش آغوز را میدوشیدند و در دمای 4 درجه سانتیگراد به مدت 24تا 48 ساعت نگهداری میکردند. فرآیند حرارتی (60 دقیقه حرارت 60 درجه) برای آغوز اجرا شد. پس از 60 دقیقه آغوز تا دمای 6/15 درجه سانتیگراد سرد میشد. در طول فرآیند حرارتی آغوز به طور اتوماتیک هم زده میشد. میانگین مشخصات این گلهها عبارت بود از: 1617 راس گاو در هر گله (از 1200 تا 2500 راس)، میانگین تولید در سال 12900 کیلوگرم (از 11290 تا 14525)، میانگین SCC 280983 (از 149900 تا 430000) و 44 روز دوره خشکی (از 37 تا 48). نتایج جالب این پژوهش ها در جدول زیر خلاصه شده است:
جدول 1- IgG و مشخصات باکتریایی آغوز تازه و حرارت دیده حاصل از فارمهای صنعتی
|
آغوز تازه |
آغوزحرارت دیده |
سطح معنیداری |
IgG (mg/ml) |
(140- 10) 7/60 |
(140- 12) 2/59 |
38/0 |
TPC (CFU/ml) |
(1/9- 6/2) 4/5 |
(4/8- 1) 5/3 |
اختلاف معنیدار (P<0.0001) |
TCC (CFU/ml) |
(8/6- صفر) 4/4 |
(7- صفر) 3/2 |
اختلاف معنیدار (P<0.0001) |
روی کاغذ باید گوسالههایی که آغوز حرارت دیده دریافت میکنند وضعیت سلامتی بهتری داشته باشند چرا که تعداد باکتری که از راه آغوز منتقل میشده است به شدت کاهش یافته و نیز تغییری در مقدار IgG ایجاد نشده است. این موضوع در مطالعه ای دیگر از همان گروه دانشگاه مینسوتا و در همان گلهها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که غلظت IgG سرم خون گوسالههای تغذیه شده با آغوز حرارت دیده به طور معنیداری بالاتر گروه تغذیه شده با آغوز تازه بود. همچنین یک رابطه منفی بین IgG سرم و TCC یا TPC مشاهده شد. یعنی هرچه IgG بالاتر بود تعداد باکتریها کمتر بود.
این داده ها نشان داد که اثر محافظت کنندگی آغوز حرارت دیده بر روی سلامت گوسالهها هم از طریق کاهش قرار گرفتن در معرض پاتوژنها و هم از طریق بهبود وضعیت IgG بوده است.
خلاصه:
خورانیدن آغوز حرارت دیده در برابر آغوز تازه IgG را در گوسالهها افزایش داد. به نظر میرسد این موضوع، در ترکیب با کاهش TCC دلیل این است که چرا اثرات منفی بر روی سلامت گوسالههای پیش از شیرگیری با خورانیدن آغوز حرارت دیده کاهش یافته بود.