در این فرصت کوتاه می خواهیم به بررسی علل اسهال گوساله، راهکارهای پیش گیری از آن و پروتکل های مربوط به اسهال گوساله بپردازیم. اسهال و متعاقب آن از دست رفتن آب بدن یکی از مهمترین دلایل مرگ و میر پیش از شیرگیری است.

در این فرصت کوتاه می خواهیم به بررسی علل اسهال گوساله، راهکارهای پیش گیری از آن و پروتکل های مربوط به اسهال گوساله بپردازیم. اسهال و متعاقب آن از دست رفتن آب بدن یکی از مهمترین دلایل مرگ و میر پیش از شیرگیری است.  اسهال گوساله می تواند به علت عفونت در روده به وسیله ویروس ها، باکتری و پروتوزوآ ایجاد شود. همچنین می تواند به وسیله ناکفایتی در برنامه خوراک دادن شامل اصول بهداشتی ضعیف، ضعف در انتقال غیر فعال ایمنی (خورانیدن آغوز ناکافی و/یا با کیفیت کم)، تحویل ناپایدار شیر یا شیر جایگزین، و شرایط جایگاهی ضعیف ایجاد گردد. هنگام اسهال، گوساله ها مقدار قابل توجهی آب و الکترولیت (مواد معدنی نظیر سدیم، فسفر، پتاسیم، کلر و سایر مواد معدنی) از دست می دهند.

حل کردن مشکلات گوساله ها نیازمند 3 مورد است:

 1) تعهد و التزام مستمر در شناسایی و حل مشکلات موجود در کل برنامه های پرورش گوساله

 2) شناسایی زودهنگام و درمان سریع و مراقبت از گوساله های اسهالی

 3) نظارت و ارزیابی مستمر برنامه گوساله (از جمله ثبت رکورد درست و دقیق)، و میل به انعطاف پذیر بودن در مواجه با هرگونه تغییر چالش برانگیز برای سلامت گوساله (چیزی که در گله های ایران کم دیده می شود و اصرار در انجام برنامه های قدیمی بیشتر انجام می گیرد).

در زیر شما 10 راهکار دکتر چستر جونز را برای جلوگیری و درمان اسهال گوساله ملاحظه می نمایید:

1- مدیریت و خورانیدن آغوز کلید است. در عرض 24 ساعت اول پس از تولد مقادیر کافی آغوز (10 درصد وزن تولد) حرارت دیده (60 درجه سانتی گراد برای 30 دقیقه) به گوساله بخورانید. پیش از دوشاندن آغوز به طور دقیق اصول بهداشتی را رعایت و پستان را تمیز کنید. بهتر است آغوز را با کلسترومتر آزمایش کنید، با حرارت فرآیند کنید، در ظروف درجه بندی شده قرار دهید، و به سرعت منجمد کنید.

2- پس از خورانیدن مقادیر کافی آغوز در روز نخست، خورانیدن دوز دوم آغوز را پس از 24 اول در نظر بگیرید (به ویژه برای گوساله های تحت تنش اهمیت بسیاری دارد). این تفکر وجود دارد که ایمنوگلوبین های موجود در آغوز سطح روده کوچک را می پوشاند و از اتصال و تشکیل کلونی پاتوژن ها جلوگیری می کند. افزون بر آن، آغوز منبع بسیار عالی از انرژی فراهم می کند و حاوی ترکیباتی نظیر لاکتوفرین و اسیدهای چرب است که برای گوساله مفیدند.

3- فراهم کردن مواد مغذی مورد نیاز گوساله بسیار پر اهمیت است؛ اما، عادت دادن آرام گوساله ها به جایگزین شیر ممکن است به کاهش خطر ناهنجاری های هضمی در گوساله های تحت تنش کمک می کند.

4- در 14 روز اول زندگی، گوساله ها باید حداقل روزی سه بار مورد معاینه و بازدید قرار بگیرند. مزاج گوساله (به ویژه هوشیاری گوش ها)، وجود ترشحات دور ناف، امتیاز مدفوع (1= طبیعی و 4=اسهال آبکی)، و مصرف شیر جایگزین (سرعت و تمامیت خوردن شیر) را بررسی کنید. اگر گوساله یکی از علایم خطر را نشان داد، به سرعت وارد عمل شوید و یک مسیر درمانی را مطابق با مشاهده انتخاب کنید ( به طور قطع تمامی درمان ها کاملاً تحت نظر دامپزشک انجام می شود! )

5- در صورت بروز اولین علایم اسهال به سرعت عمل کنید. پروتوکل نویسنده این مقاله شامل خورانیدن الکترولیت ها و تزریق آنتی بیوتیک ها، تزریق داخل وریدی محلول نمکی یا جوش شیرین استریل در موارد شدید دهیدراسیون و ثبت همه درمانها و ارتباط با پرسنل با استفاده از گچ های رنگی، تخته های وایت-بورد و ثبت رکورد الکترونیکی می باشد.

6- استفاده از  افزودنی های خوراکی در شیر جایگزین را برای تقویت سلامت دستگاه گوارش مد نظر قرار دهید. مثلا نئومایسین سولفات یا اکسی تتراسایکلین می تواند به نسبت 1:1 در شیر جایگزین به کار رود. این مقدار آنتی بیوتیک باید حداقل 7 روز و حداکثر 2 هفته خورانیده شود. عصاره های دیواره سلولی مخمرها و نیز آغوز اضافی هم میتواند در این امر موثر باشد.

7- جایگاه باکیفیتی را برای گوساله فراهم کنید. همه گوساله ها نیازمند بستر تمیز و خشک، عاری از تنش حرارتی و انگل ها و هوای با کیفیت می باشند.

8- برای توسعه پروتوکل های درمانی اسهال گوساله ها  با دامپزشک و متخصص تغذیه گله همکاری کنید، مطمئن باشید همه کارگران آن پروتوکل ها را درک کرده اند و آن پروتوکل ها به طور منظم اطلاع رسانی و به روز می شوند و همه کارگران برای انجام آنها به طور صحیح آموزش دیده اند. پروتکل ها باید مکتوب در اختیار مسئول پرورشگاه قرار گیرد.

9- از بهداشتی بودن ظروف و تمیز شدن مناسب آنها اطمینان حاصل کنید و مطمئن شوید که رعایت اصول بهداشتی به طور منظم انجام گیرد.

10- دستورالعمل مخلوط کردن شیر جایگزین را  2 بار بررسی و مطالعه کنید، یک دماسنج فراهم کنید و مطمئن شوید که شیر در دمای مناسب به گوساله عرضه شود.

خلاصه:

پرورش دهندگان گوساله میتوانند در 3 مرحله با اسهال مبارزه کنند: 1) جایگزین کردن آب و الکترولیت ها برای گوساله های که در حال از دست دادن آنها هستند، 2) از بین بردن یا کم کردن میکروارگانیسم هایی که موجب عفونت می شوند، 3) حداقل نمودن خطر عفونت های اولیه.