برخی توصیه های عملی خوراکی مناسب در جیره ها از وبینار اخیر هوردز دیری من

 یکی از راه های افزایش تولید شیر، کاهش سوماتیک سل کانت گله یا شمار سلولهای بدنی است. در این مقاله به روش های کاهش آن اشاره می گردد.

 در این وبینار دو بخشی 2 سخنران حضور داشتند که بیشتر داده های آمریکا را در مورد علوفه مصرفی بازگو کردند. از خلال صحبت های این دوستان نکاتی که بنظرم بیشتر به درد دامداران ما می خورد را استخراج و به صورت زیر خلاصه می کنم:

در آمریکا برای امسال (2016) یکی از معیارهای قیمت گذاری ذرت سیلویی داشتن 30% نشاسته در نظر گرفته شده است. همچنین قابلیت هضم NDF در 48 ساعت نیز معیار دیگری است که باید بیش از 55 درصد باشد.

مقدار پروتئین ذرت سیلویی امسال (2016) در امریکا حدود 7 درصد بوده است. نشاسته حدود 35/5 %، عصاره اتری 3/06%، خاکستر 4/33%، aNDF 37/7% و لیگنین 3/08%.

در جدول انگلیسی زیر میانگین غلظت های مواد مغذی ذرت سیلویی تازه مهرماه امریکا را مشاهده می کنید.

سطوح مایکوتوکسین ها در جیره و اعداد استاندارد آن در ایالت ایلینویز آمریکا

درصورت وجود توکسین در جیره می توان از توکسین بایندرهایی به شرح زیر استفاده کرد:

ترکیبات بر پایه خاک رس نظیر بنتونیت، زئولیت، کلسیم آلومینوسیلیکات (50 تا 225 گرم به ازای هر راس در روز) در موارد وجود آفلاتوکسین کار ساز است.

عصاره های دیواره مخمری (مانان الیگوساکارید و گلوکومانان ها) در موارد وجود T-2 توکسین، DON و زیرالنون (10 گرم به ازای هر راس در روز) می توانند موثر باشند.

توصیه هایی مجددا در مورد درصدهای باقی مانده مواد خوراکی روی هر الک پنسیلوانیا با الک های جدید صورت گرفت.

توصیه هایی در مورد نشاسته مدفوعی هم صورت گرفت که کمتر از 3 بسیار ایده ال است. بین 3-5 درصد قابل قبول است و بیش از 5 درصد باید تک تک مواد خوراکی را ارزیابی کرد. به ازای هر 1 درصد کاهش در نشاسته مدفوعی 270 گرم شیر بیشتری تولید می شود.