چکیده ای از صحبتهای دکتر پتن در آخرین سفرش به ایران

بهبود سرمایه گذاری خوراک

صحبت ما پیرامون این موضوع است که در آخرین ویزیت من از کشور ایران تولید شیر زیاد سودآوری خوبی داشت با اینکه هنوز قیمت خوراک نیاز به بهینه سازی دارد.

من میل دارم درباره این موضوع صحبت کنم که وقتی جیره بالانس باشد آیا می تواند بر روی مصرف مواد مغذی مورد استفاده تاثیر گذار باشد و این موضوع یکی از موضوعات بسیار مهم جهت تولید شیر می باشد.

بهینه سازی بدین معنی است که خرید خوراک بیشتر با قیمت کمتر. این به معنی حداقل هزینه نمی باشد، به معنای با صرفه ترین نیست، بدین معنا است که احتیاجات غذایی گاوها در گروههای مختلف پرورشی از لحاظ اقتصادی بالانس شده باشد.

دور ریز خوراک به دو صورت رخ میدهد: 1- خوراک داده شده باشد و استفاده نشده باشد.2- مواد مغذی عرضه شده مورد استفاده قرار نگرفته باشد.

پرت خوراک داده شده را می توان به صورت بسیار ساده ارزیابی کرد: خوراکی که در جایگاه خواب و زیر پای گاوها می باشد، خوراکی که گاوها بر روی پشت خود می ریزند، خوراکی که در جایگاه خواب ریخته می شود و زیر مدفوع دام می ماند و خوراکی که توسط موشها و یا پرندگان خورده می شود و یا توسط باد، لگد شدن و یا توسط باران از بین رفته و همچنین سیلویی که در قسمت پایین قرار دارد و فاسد می باشد، همچنین سیلویی که دوباره گرم می شود، زیرا به خوبی از سیلو گرفته نمی شود و یا به خوبی انباشته نمی شود و تمام گرمای این سیلو ناشی از مخمرها و یا باکتری ها و یا غالباً از افزایش مواد مغزی سیلو می باشد، اما به همان اندازه در جیره و یا مصرف خوراک بزرگ نمایش داده نمی شود و به سادگی از کنار آن رد می شویم  از طرف دیگر بیشترین دور ریز خوراک نامحسوس است و نمی توان آنرا محاسبه کرد.

ما باید بدانیم که تغذیه بیش از حد مواد مغذی که مورد نیاز گاوها می باشد اتلاف پول و سرمایه می باشد و بیشتر اوقات افراد می گویند « ما به گاوها بیشتر غلات میدهیم و امیدواریم که تولید افزایش پیدا کند » در صورتی که این موضوع اشتباهی بزرگ است.

از طرف دیگر ما نمی توانیم جهت افزایش تولید به گاو فشار بیاوریم، اما من فکر می کنم که تمام فاکتورهای ژنتیکی و مدیریتی باید قبل از پاسخ گاو به مواد مغذی بررسی شوند.

به عنوان متخصصان تغذیه دام ما توصیه می کنیم که به هر حال همه چیز وابسته به تغذیه است، و بر روی کاغذ گاوها باید تغذیه بهتر و مناسب تری داشته باشند و ما نباید این موضوع را فراموش کنیم که 50% تولید شیر و بهروری دام از مدیریت ناشی می شود.

30% بیشتر NDF مورد نیاز نیست، برای احتیاجات NDF علوفه ای ما می خواهیم که 8 % از وزن بدن NDF علوفه ای باشد و برای هر 1/0 کمتر NDF علوفه  ای برای نگهداری فعالیت نشخوار ما به حدود 2 % NDF غیرعلوفه ای نیاز داریم.

 شاید ما بیشتر به جیره غلات اضافه کنیم که به توانایی شکمبه برای خوراک بستگی دارد و این موضوع می تواند هزینه کنستانتره را افزایش دهد.

اگر گاوها مدت کوتاهی با NDF تغذیه شوند، سپس ما باید جهت سلامت شکمبه به جیره جوش شیرین اضافه کنیم. برای این موضوع من می توانم، بدون تاثیر گذاری بر روی تولید مقدار مناسبی فیبر و یا سیلاژ به جیره اضافه کنم که مقدار بیکربنات را افزایش دهم و می توانم از این طریق پول ذخیره کنم. از طرفی بیکربنات در ایران ارزان قیمت است اما من نمی توانم و یا نمی خواهم این کار را بکنم.

یک نکته در اینجا وجود دارد که ممکن است شما به طور صحیح  NDF جیره را بالانس نکرده باشید در این صورت شما نیاز دارید که به جیره نشاسته، شکر، بافر و یا مواد دیگری را اضافه کنید، زیرا میکروب های شکمبه در این محیط فضایی جهت تولید نرمال ندارند، که این موضوع دور ریز پول از طریق خوراک مصرفی می باشد که می توان از آن جلوگیری کرد.

متاسفانه بهترین فرمول های تغذیه ای نمی تواند از عواقب کاهش NDF علوفه جیره پیش گیری کند و تا انتهای دوره این مشکل وجود دارد، دامداران متخصصان تغذیه را مقصر می دانند زیرا برنامه های کامپیوتری می گویند که همه چیز خوب است و دامدار فکر می کند که متخصص تغذیه ناکارآمد است، در صورتی که همه برای عدم NDF کافی در جیره می باشد.

من می خواهم تاکید کنم که داشتن NDFکافی در جیره جهت ارائه دادن جیره بالانس شده نکته بسیار کلیدی می باشد، در صورتی که همچنین جیره می تواند مناسب و اقتصادی می باشد.