وزن بدن هدف برای تلیسه بر این اساس پیشنهاد شده است که هر دو عوامل ژنتیکی و سایر عوامل محیطی می توانند وزن بلوغ را تحت تاثیر قرار دهند.

 این عوامل نه تنها در تنوع مشاهده شده در مورد وزن بلوغ سهیم هستند بلکه در فازهای مختلف رشد زندگی تلیسه نیز اثر گذارند.

تنوع ژنتیکی نه تنها از نژادهای مختلف حاصل می شود بلکه در داخل نژاد نیز تنوع ژنتیکی نیز وجود دارد. مثالی از تنوع داخل نژادی در گله ای در مینسوتا دیده شده است که حاصل انتخاب ژنتیکی متنوع برای گاوهای هلشتاین با جثه بزرگ در برابر جثه کوچک از سال 1966 تا 1994 بوده است. این داده ها با داده های مطالعه ای دیگر در بین سالهای 1990 تا 1995 متفاوت بوده است. تنوع بسیار زیادتری در بین 28 دام شکم 1، 61 دام شکم 3 و 64 گاو شکم 4 در آن داده ها وجود داشت.

همانطور که دکتر هافمن از دانشگاه ویسکانسین نیز بدان اشاره کرده است متغیرهای محیطی بسیاری به غیر از تغذیه وجود دارند که وزن بلوغ را تحت تاثیر قرار می دهند و او به 17 مورد از آنها اشاره کرده است. تغذیه به نوبه خود از متغیرهای زیادی تشکیل شده است که در میان آنها بزرگترین عامل، ماده خشک مصرفی است. داده های تلیسه به کار رفته در NRC سال 2001 روابط بین مصرف پیش بینی شده و مشاهده شده را ارزیابی کرده است. وقتی مصرف کم بوده است داده های NRC  دامنه کمی از لحاظ پراکندگی دارند و به نظر می رسد با افزایش ماده خشک مصرفی پراکندگی داده ها بسیار زیادتر می شود.

هافمن 2 محدودیت عمده در مورد وزن کشی تلیسه و ترسیم نمودار رشد آنها را ذکر کرده است. اول اینکه افزایش وزن مطلوب روزانه یک تلیسه در یک سن معین به پتانسیل ژنتیکی بدن او مربوط است. دوم اینکه نمودارهای رشد بر اساس نژاد به کار رفته برای تک تک تلیسه ها در واقع تنوع ژنتیکی مربوط به جثه در داخل نژاد را محاسبه نمی کند.

پژوهشگران دانشگاه کرنل پیشنهاد کردند که رشد تلیسه یا وزن بدن تلیسه را به صورت تابع ساده ای از وزن بالغ بدن بیان کنیم (وزن بدن گاوهای شکم 3 در فاصله بین 120 تا 180 روز پس از شیردهی). در حالی که درک وزن بالغ گاوها در اکثر گله های بزرگی که گاوهای خود را از نقاط مختلفی خریداری کرده اند که فاقد اطلاعات ژنتیکی است سخت است، دکتر هافمن یک وزن بدن جایگزین را که بر اساس وزن بدن روز صفر تا 12 روز بعد از زایمان به دست می آید پیشنهاد کرده است. همانطور که توسط هافمن پیشنهاد شده است، به دست آوردن وزن بلوغ گاوها در یک گله چه به وسیله باسکول و چه به وسیله کمربندهای وزن کشی کار ساده ای نیست و تلاقی نژادی نیز داده ها را پیچیده تر میکند.

هافمن سپس یک استاندارد رشد جهانی را ابداع کرد (جدول پایین). یکی از مزایای این جدول این است که اثر تنوع در شد را که به وسیله ژنتیک ایجاد می شود از بین می برد.

چندین محدودیت بزرگ بر سر راه استفاده از راهکار استفاده از وزن بلوغ در گله وجود دارد. اول از همه نیاز به یک روش ساده برای جمع آوری وزن بدن و اندازه گیری های ارتفاع جدوگاه هر گاو بالغ است. مشکل بسیار بزرگتر عملی، گروه بندی و انتقال تلیسه هاست.

در آخر باید متذکر شد که وزن کشی تلیسه و گاوهای بالغ هر گله ای به جیره نویسی دقیق تر برای همان گله خاص کمک می کند. به عنوان نکته ای کاربردی برای متخصصان جیره نویسی باید گفت که برای استفاده از مدل های تغذیه ای تلیسه نرم افزار NRC بهترین روش برای نتیجه گرفتن، داشتن وزن بلوغ گاوهای آن گله است.