بسیاری از گله هایی که میانگین تولید آنها به ازای هر راس 10 تا 11 تن است، می توانند با بهبود تداوم شیردهی میانگین گله خود را به 12 تن در سال برسانند.
دکتراحسان محجوبی، 92
بسیاری از گله هایی که میانگین تولید آنها به ازای هر راس 10 تا 11 تن است، می توانند با بهبود تداوم شیردهی میانگین گله خود را به 12 تن در سال برسانند. اگر تصمیم دارید که میانگین تولید شیر را به 12 تن برسانید به موارد زیر توجه کنید:
گاوهای شکم اول از تداوم بیشتری در بین دامهای دیگر برخوردارند. گاوهای شکم اول شما باید در پیک تولید 36 کیلوگرم شیر تولید کنند و هنگام خشک کردن تولید آنها 31.5 باشد و به طور میانگین 34 کیلوگرم در روز در دوره شیردهی شیر تولید کنند.
گاوهای شکم دوم و بالاتر در پیک تولید باید 47 کیلو شیر تولید کنند و با 34 کیلو خشک شوند. از آنجایی که بیشتر تلیسه ها از تداوم شیردهی خوبی برخوردارند و روزهای خشک آنها نیز طولانی نیست، بنابراین در طول 360 روز و میانگین 31.7، آنها در یک دوره شیردهی حدود 12 تن شیر تولید خواهند نمود.
اغلب گله های پر تولید و نمونه به این میزان تولید شیر دست پیدا می کنند، اما تعداد زیادی از گاوهای شیرده آنها از تداوم شیردهی مناسبی برخوردار نیستند. به جدول زیر نگاه کنید که مقایسه از 2 روند تداوم شیردهی مناسب و ضعیف را نشان می دهد:
|
ماه شیردهی |
تدوام خوب (کیلوگرم شیر) |
تدوام ضعیف (کیلوگرم شیر) |
|
1 |
44.8 |
48.9 |
|
2 |
50.3 |
48 |
|
3 |
55.3 |
56.2 |
|
4 |
57.5 |
39 |
|
5 |
63 |
29 |
|
6 |
55.3 |
22.7 |
|
7 |
49.4 |
20.8 |
|
8 |
44.4 |
17.1 |
|
9 |
37.6 |
– |
|
10 |
34.9 |
– |
|
11 |
34 |
– |
توجه دقیق به سطح تولید رکوردهای ماهیانه انفرادی نشان می دهد که بخشی از گاوهای شیرده اغلب دارای کاهش شدید در تولید خود هستند. این حالت ممکن است در 10 درصد از گاوهای شیری یک گله اتفاق بیفتد که در گاوهای مسن نسبت به تلیسه ها متداول تر است. حال اگر تغییراتی در جیره انجام نشود بسیاری از این گاوها در ماه های بعدی تداوم شیردهی خود را از دست می دهند.
از آنجایی که تعدا معدودی از گاوداران به مشکل تداوم شیردهی توجه می کنند، تلاش اندکی برای پیدا کردن علت آن صورت گرفته است.
برخی بر این عقیده اند که علت این امر میزان بالای قند خون است که موجب ترشح انسولین بیشتر می گردد. انسولین هورمونی لیپوژنیک است و ترشح آن موجب ابقای انرژی در بدن می شود به جای آنکه انرژی از بدن خارج به صورت شیر خارج شود. این مسئله باعث کاهش تداوم شیر می شود.
مراقب مصرف کربوهیدارتهای غیر الیافی باشید!
از آنجا که نشاسته و قندها (کربوهیدرات غیر الیافی) پیش سازهای گلوکز هستند، دست یابی به سطح درست مصرف NFC خوراک بسیار مهم است. به طور کلی در شرایط تولید بالا، مقدار NFC جیره به حدود 35 تا 38 درصد می رسد که می تواند کاهش یاید. این امر از طریق کاهش سطح مصرف کنسانتره و به ویژه دانه غلات آن امکان پذیر است. جالب اینجاست که تحقیقی در دانشگاه کرنل نشان داد که گله های پر تولید (بیش از 40 کیلوگرم) زیادی وجود دارند که سزح علوفه جیره آنها بیش از 50 درصد است.
خوراک هایی که می توانند به کاهش NFC جیره کمک کنند عبارتند از تفاله چغندر قند، پنبه دانه، دانه سویای عمل آوری شده، پوسته سویا، محصولات فرعی کشاورزی و صنعتی و …. بدیهی است توجه به این مطلب ضامن سلامت بیشتر شکمبه، کاهش مشکلات و اختلالات گوارشی (نظیر اسیدوز) و تدوام شیردهی مطلوب تر گاوهای شیردهی خواهد بود.
