اثر طول دوره خشکی و سطح کنسانتره جیره پس از زایمان بر روی تولید شیر، تعادل انرژی و متابولیت پلاسمای گاوهای شیری در دوره خشکی تا اوایل شیردهی (انتقال)
کوتاه شدن و یا کوتاهی دوره خشک در مقایسه با دوره معمولی خشکی گاوهای شیری (60 روزه) تعادل انرژی گاوهای شیری را در دوره بعد از زایمان بهبود می بخشد. در این مقاله اثر طول دوره خشکی و سطح کنسانتره جیره پس از زایمان بر روی تولید شیر، تعادل انرژی و متابولیت پلاسمای گاوهای شیری در دوره خشکی تا اوایل شیردهی (انتقال) بررسی می گردد.
علاوه بر این بروز کتوز در دام هایی که دوره خشکی آن ها کمی کوتاهتر از معمول بوده، بسیار کمتر مشاهده شده است.
تعادل انرژی و سلامت دام در دوره ابتدایی شیرواری تحت تاثیر طول دوره خشکی قرار دارد و فرآیندهای متابولیکی با توجه به طول دوره خشکی در دامها متفاوت می باشد.
گاوهای این مطالعه دارای طول دوره خشکی معمولی و دروه خشکی کوتاهتر بودند و هدف بررسی این موضوع بود که آیا اختلاف در غلظت متابولیت های پلاسما بین گاوهای دارای جیره حاوی بدون کنسانتره و جیره حاوی کنسانتره معمولی وجود دارد یا خیر.
اگر تعادل انرژی تحت تاثیر منفی انرژی قرار نگیرد، انرژی مصرفی پایین تر گاوهای بدون دوره خشکی قابل توجه است زیرا ممکن است هزینه های خوراک را کاهش دهد، اما ممکن است خطر ابتلا به چاقی دام را در دوره پس از زایمان افزایش دهد.
طی این تحقیق مشاهده شده است که گاوهایی که دارای طول دوره خشکی کوتاهتری بودند، دارای غلظت گلوکز پلاسمای بیشتری و اسید چرب آزاد کمتر و غلظت BHBکمتری نسبت به گاوهای دارای دوره خشکی معمولی بوده اند.
اما علاوه بر این موضوع در مقایسه با کوتاه کردن طول دوره خشکی، حذف دوره خشکی باعث کاهش شدید تولید شیر در دوره ابتدایی شیرواری می شود.
کاهش تولید شیر باعث کاهش تقاضای انرژی دریافتی می شود که در نتیجه مصرف خوراک به شدت کاهش میابد.
اما این موضوع واضح نیست که آیا مصرف انرژی کمتر در دوران خشکی موجب کاهش تولید شیر در دوره ابتدایی شیرواری شده یا خیر، اما نتایج نشان دادند که در دامهایی که تولید شیر کم داشتند تعادل انرژی نیز کاهش یافته بود.
رایت و همکاران طی تحقیقی گزارش کردند که سطح کنسانتره پایین جیره موجب کاهش غلظت گلوکز پلاسما، انسولین IGF-1 و غلظت FFA می شود.
در نهایت مشاهدات ما نشان دادند که گاوهایی که دارای طول دوره خشکی کوتاهتری نسبت به طول دوره خشکی معمولی بودند، سطح انرژی و تولید شیر بهبود یافته بود، اما دامهایی که فاقد طول دوره خشکی بودند عملکرد شیرواری به شدت کاهش یافته بود، اما دارای BCS بالاتری بودند.
By: R. J. van Hoeij, J. Dijkstra, R. M. Bruckmaier, J. J. Gross, T. J. G. M. Lam, G. J. Remmelink, B. Kemp, and A. T. M. van Knegsel, American Dairy Science Association, 2017