دوره انتقال و سرکوب سیستم ایمنی اغلب دست به دست هم می دهند. گاوها در این دوره در میانه یک تغییر فیزیولوژیکی قرار دارند و سیستم ایمنی ضعیف آین گاوها، آنها را به انواعی از ناهنجاریهای متابولیکی و عفونی (مثل کتوز و متریت) حساس تنها می گذارد (!) که می تواند عملکرد تولید مثلی آنها را در شیردهی آینده کاهش دهد.

تغذیه همیشه نقشی حیاتی در دوره انتقال ایفا کرده است، ولی تحقیقات جدیدی که اثر تغذیه را بر روی ایمنی گاو بررسی کرده اند به روشن کردن نقش سیستم ایمنی در سالم نگه داشتن این دام ها کمک می کنند.

دکتر بَری بِردفورد (Barry Bradford) عقیده دارد راهکارهای تغذیه ای که امتیاز وضعیت بدنی (BCS) را در گاوهای خشک کنترل می کند، مقادیر کافی آنتی اکسیدانت فراهم می کند و از مواد زیست-فعال برای کنترل التهاب بهره می برند، می توانند به کاهش وقوع بیماری در دوره انتقال کمک کنند.

رابطه تغذیه

برای مثال مکانیسم هایی کشف شده اند که نشان میدهد بین مواد مغذی نظیر اسیدهای چرب اشباع، سلنیوم، ویتامینD، اسیدهای چرب فرار، اجسام کتونی، اسیدهای چرب ضروری اومگا-3 و اومگا-6 و تغییر عملکرد سلولهای سیستم ایمنی ارتباطات زیادی وجود دارد. تحقیقات اخیر در گاوهای شیری نقش التهاب سیستمیک را در بیماری های عفونی برجسته کرده اند، و پیشنهاد شده است که التهاب در بیماری های متابولیکی نیز دخیل است.

نقش کلیدی التهاب در چندین ناهنجاری متابولیکی گاو انتقالی، ممکن است در توضیح روابط بین این شرایط گوناگون کمک کند. برای مثال، تحقیقات نشان می دهد که گاوهای با تب شیر در مقایسه با آنهایی که دچار تب شیر نشده اند، 5 برابر احتمال بیشتری دارند که درگیر ورم پستان شوند. از طرف دیگر مسیرهای التهابی نقش های کلیدی در عملکرد طبیعی سیستم ایمنی و تولید مثل ایفا می کنند.

بگذارید تغذیه کار کند!

به برنامه تغذیه ای خود رجوع کنید تا مطمئن شوید که برنامه شما در حال تامین گاوها با مواد موردنیاز در جهت رویارویی با موارد پیش رو باشد. در حال حاضر بهترین راهکار برای حداکثر کردن عملکرد سیستم ایمنی، مدیریت تغذیه ای دقیق در جهت فراهم کردن مواد مغذی زیست-فراهم می باشد.

برای کمک به بهبود سیستم ایمنی گاو از طریق راهکارهای تغذیه ای، توصیه های دکتر والدرون (Matt Waldron) را دنبال کنید:

1) خوراک مصرفی و رفتار خوراک خوردن را کنترل کنید. هیچ چیزی جایگزین پایش گاوها نمی شود تا به شما بگوید که برنامه تغذیه ای شما تا چه اندازه خوب عمل می کند. هر گونه عدم توازن در جیره پتانسیل برهمزدن سیستم ایمنی را دارد. به اینکه گاوها واقعا چقدر خوراک می خورند توجه کنید و تغییر در الگوهای رفتاری را مد نظر قرار دهید.

2) بر روی پیشگیری متمرکز شوید. برای جلوگیری از داشتن گاوهای با مشکلات بسیار حاد، از مشکلات پیشگیری کنید یا حداقل در مراحل اولیه آنها را کشف کنید. این امر می تواند از طریق افزایش توجه به جزئیات، و نیز بهبود راهکارهای مدیریتی و تغذیه ای تحقق یابد.

3) از تنش زاها اجتناب کنید. تراکم بیش از حد، تنش حرارتی، جابجایی بین بهاربندها و سایر تنش زاها می تواند حتی بهترین راهکارهای تغذیه ای را بی اثر نماید. برای حداقل کردن این مشکلات تلاش کنید.

4) سلامت متابولیکی دام را مدیریت کنید. بر روی راهکارهای کاهش توازن منفی انرژی و متعاقب آن موبلیزاسیون چربی و افزایش تولید اجسام کتونی سرمایه گذاری کنید. فزون بر آن، مدیریت متابولیسم کلسیم برای جلوگیری از هایپوکلسیمی ممکن است مزایایی فراسوی کنترل صِرفِ بیماری متابولیکی داشته باشد چرا که کلسیم برای متابولیسم داخل سلولی و پیام رسانی در اکثر سلول ها از جمله لوکوسیت های سیستم ایمنی نقش بازی می کند.

5) در مورد ریزمغذی ها خِساسَت به خرج ندهید. کمبودهای کوتاه مدت مارژینال یا حتی کمبود مکملهای ریزمغذی ممکن است به چشم نیاید. اما، به مرور زمان و به تدریج که تنش زاهای مدیریتی یا مشکلات سیستم ایمنی تجمع می یابند، نتایج منفی ظاهر خواهند شد. وقتی این کمبودها در گاو ایجاد شود، نتیجه آن اغلب افزایش در SCC، افزایش متریت و ورم پستان، جفت ماندگی، بازده ضعیف تولید مثلی، افزایش ناهنجاری های متابولیکی و تولید شیر کمتر خواهد بود.

فزون بر مدیریت تغذیه ای ایده آل، اجرای عملیاتهایی در جهت حداکثر نمودن بهداشت دام و حداقل نمودن تنش زاها برای کمک کردن به پیش گیری از عفونت حیاتی هستند. روابط ثابت شده بین سیستم های متابولیکی و ایمنی گاوهای شیری، اهمیت نگاه کردن به مشکلات  سلامتی گاو انتقالی را از یک منظر تخصصی تر برجسته می کند.