به دنبال وبینار ماه گذشته مجله هوردز دیری من که در مورد پرورش گوساله بود، مقاله کنونی نیز به این بحث اشاره دارد و از همان وبسایت اقباس شده است.

حرکت به سمت پرورش گروهی گوساله های شیرخوار در حال وقوع است؛ حالا ما باید تصمیم بگیریم که چه اندازه ای برای فارم ما بهینه است.

در جایگاه انفرادی، بحث فضولات و سلامت دام بیشتر و بهتر تضمین می شود. اما، در امریکا و به دنبال فشارهای وارده از سمت گروه های حمایت از آسایش حیوانات، انجمن گوساله های گوشت سفید دامداران را مجبور کرده است که تا 31 سپتامبر 2017 همه گوساله های خود را به صورت گروهی پرورش دهد و نه انفرادی. در آینده ممکن است که قانون مشابهی در مورد پرورش گوساله در دامداری های شیری نیز مطرح شود.

واحد تحقیقاتی رفتار دام های اهلی سازمان تحقیات کشاورزی امریکا پیامدهای مختلف قرار گرفتن گوساله ها در گروه های با اندازه مختلف بررسی کرده است. 168 گوساله از جایگاه های اولیه شان مورد بررسی قرار گرفتند. گوساله ها تا آغاز آزمایش در پن های دوتایی قرار داشتند و با شروع آزمایش در گروه های 2، 4 یا 8 تایی وارد شدند. ابعاد پن ها با افزایش تعداد گوساله ها افزایش یافت به طوری که هر گوساله 1/82 متر مربع فضا داشته باشد.

رفتار گوساله ها بین گروه ها متفاوت بود

هر پن مجهر به یک آخور بود که به طور مساوی برای گوساله ها تقسیم شده بود. ایده پشت این آزمایش این بود که گوساله ها در گروه های کوچکتر درصد کمتری بیماری و رفتارهای تهاجمی را نشان می دهند و بهبود نرخ رشد و کاهش کورتیزول در خون قابل انتظار خواهد بود.

گوساله های موجود در 2 گروه بزرگتر تماس بیشتری باهم داشتند، و در مقایسه با گروه کوچکتر بیشتر راه می رفتند و می ایستادند. اما، آنها نسبت به گروه کوچکتر رفتار دستکاری اشیا اطراف، خود-لیسیدن و خوابیدن را کمتر بروز دادند.تفاوتی بین گروه ها از لحاظ رفتار بازی کردن وجود نداشت. همچنین رفتار تهاجمی سرآخور بین گروه ها تفاوتی نداشت.

نتایج مربوط به سلامت بین گروه ها مشابه بود

در گروه های 4 و 8 تایی نرخ بروز موارد سرفه در ماه اول بیشتر از گروه 2 تایی بود. اما، در ماه دوم تنها گروه 8 تایی موارد سرفه را بروز دادند. تفاوت آشکاری در امتیازهای ترشحات چشمی یا گوشی یا حتی امتیاز مدفوعی بین گروه ها وجود نداشت. علی رغم وجود سرفه در گوساله ها، تفاتی در سرعت رشد بین گوساله ها در 3 گروه دیده نشد. ارتفاع کپل و دور سینه هر دو با افزایش سن گوساله افزایش یافتند. در ابتدای آزمایش خون گوساله ها مورد آزمایش قرار گرفت و مشخص شد که 42 گوساله در گروه 8 تایی، 13 گوساله در گروه 4 تایی، و 10 گوساله در گروه 2 تایی کمبود آهن دارند و آهن دریافت کردند.

سلامت گوساله ها هر روز مورد ارزیابی قرار می گرفت و هر وقت لازم بود دارو تجویز می شد. 62/5 درصد گوساله های 2 تایی، 66/7 درصد گوساله های 4 تایی، و 61/5 درصد گوساله های 8 تایی مورد درمان آنتی بیوتیکی قرار گرفتند ولی تفاوتی از لحاظ آماری نداشتند.

فضا بیشترین تاثیر را دارد

این مطالعه به منظور بررسی عملکرد گوساله ها در گروه هایی با اندازه مختلف ولی فضای یکسان به ازای هر راس انجام شده بود. رفتارهای خوردن و نوشیدن بین گروه ها متفاوت بود ولی عملکرد کلی رشد را تحت تاثیر قرار نداد. مقدار زمان سپری شده برای خوردن در طول روز برای گوساله های در گروه های بزرگتر کمتر بود، که می تواند از داشتن رفتارهای اجتماعی بیشتر بین گوساله ها ایجاد شود (یعنی در گروه های بزرگتر رفتارهای اجتماعی به دلیل تعداد بیشتر گوساله بیشتر بوده است). سرفه های بیشتر در گروه های بزرگتر در ماه های اول و دوم می توانسته از تماس فیزیکی نزدیکتر بین گوساله ها سرچشمه گرفته باشد. اما، این مسئله منجر به مشکلات سلامتی بین آنها نشد.

به طور کلی، سطح کورتیزول بین گوساله ها در گروه های مختلف متفاوت نبود، که نشان می دهد سطح استرس بین گروه های متفاوت یکسان بوده است. گوساله ها در گروه های 4 و 8 تایی قادر بودند که از فضا بهتر استفاده کنند و از لحاظ اجتماعی تماس بیشتری داشته باشند، اما گوساله های گروه دوتایی زمان بیشتری صرف خوردن و آشامیدن کردند. بنابراین، اگر گوساله ها فضای کافی و یکسان داشته باشد، گوساله های های قرار گرفته در گروه های 4 تایی از لحاظ رفتاری و فیزولوژیکی شرایط بهتری نسبت به گروه های 2 تایی یا 8 تایی خواهند داشت.

در حالی که علاقه به جایگاه های گروهی و غذا دهنده های اتوماتیک در حال افزایش است، تحقیقات بیشتری نیاز است تا مشخص کند چه اندازه گروهی ایده آل ترین است و ما هنوز جواب آن را نمیدانیم. حالا که رفقای ما در صنعت گوساله گوشت سفید در حال بررسی این موضوع هستند، ما می توانیم از تجربیات آنها استفاده کنیم چرا که ممکن است در آینده چنین قوانینی برای پرورش دهندگان گاو شیری نیز وضع شود.

دکتر احسان محجوبی، 24 تیر 94