بیشتر گاوها پس از زایمان درجاتی از عفونت های رحمی را تجربه می کنند. چگونه باید با آنها مواجه شد؟

تعریف صحیح بیماری های رحم مثل متریت و ایجاد پروتکل های درمانی موثر می تواند یک چالش برای گاوداری های شیری و تیم های مدیریتی شان باشد. چگونه می توان در جهت بهبود تشخیص و درمان متریت برای افزایش عملکرد گاوها عمل نمود؟

متریت می تواند اثرات منفی معنی داری بر روی تولید گاو شیری و عملکرد تولید مثلی داشته باشد، بنابراین شما باید در مواجه با این بیماری هوشیار باشید.  اما شاخص ها و پروتکل ها برای تشخیص متریت ثابت نیستند که انتخاب درمان موثر در زمان مشکل است.

بار باکتریایی

به نظر می رسد که اکثر گاوهای شیری، نه همه آن ها،  در طی دو تا سه هفته اول بعد از زایمان آلودگی باکتریایی رحم دارند. اما همه گاوها مریض نمی شوند، و همیشه ساده نیست تا تعیین کنیم که علائم فیزیکی یک گاو چی به ما می گوید، چه برسد به ایجاد یک برنامه عملی.

به نظر می رسد واسطه های سیستم ایمنی در گاوهای سالم و آن هایی که بیماری را توسعه می دهند مثل هم هستند. تفاوت هایی در میزان، مدت و اثربخشی پاسخ گاو وجود دارد.

در حدود 10 تا 20 درصد گاوها دچار متریت می شوند (بیماری سیستمیک با ترشح واژنی بدبو و تب، عمدتا 3 تا 9 روز بعد از زایمان).

شرایط حتی پیچیده تر می شود زمانی که شما ملاحظه می کنید:

–         تقریبا 15 درصد گاوها ترشح واژنی چرکی (PVD) یک ماه بعد از زایمان دارند.

–         در حدود 15 تا 40 درصد گاوها تقریبا یک ماه بعد از زایمان التهاب سرویکس (التهاب داخل سرویکس بر اساس نتایج یاخته شناسی) دارند.

–         و 10 تا 30 درصد گاوها بین یک و دو ماه بعد از زایمان اندومتریت (التهاب لایه های رحم بر اساس یاخته شناسی) دارند.

هرچند هر یک از این بیماری های دستگاه تولید مثلی مجزا هستند و ممکن است به تنهایی اتفاق بیافتند، اما گاوهای مبتلا معمولا بیشتر از یکی از این مشکلات را در طول دوره پس از زایش دارند.

زمانی که با همدیگر در گاوهای یکسان مطالعه شد، تا 5 هفته پس از ازیش 37 درصد حداقل یکی از بیماری های متریت، PVD یا اندومتریت را داشتند و 56 درصد اندومتریت یا التهاب سرویکس داشتند.

اگر چه جفت ماندگی و متریت به مشکلات بعدی تولید مثلی کمک می کنند، اما بسیاری از گاوهای مبتلا مشکلات در زمان زایمان و متریت را نداشتند. گاوهای با PVD یا اندومتریت علائم بالینی بیماری را نشان نمی دهند اما 20 تا 30 روز، روزهای باز اضافی دارند.

خطر افزایش یافته همه شکل های بیماری دستگاه تولید مثل تا حدودی به خاطر کاهش یافتن عملکرد سیستم ایمنی و به مخاطره افتادن تنظیم التهاب تقریبا از دو هفته قبل تا سه هفته بعد از زایمان است.

علاوه بر این، همزمان با شدت مقاومت به انسولین، کاهش یافتن مصرف خوراک، بالانس منفی انرژی و از دست دادن وزن بدن  همچنین به درجه و مدت کاهش یافتن سیستم دفاعی ایمنی کمک می کنند.

علائم متریت

به طور خلاصه، متریت ممکن است بر اساس حداقل دو تا از این علائم تشخیص داده بشود: ترشح بدبو، تب و علائم بیماری سیستمیک (کسلی، اشتهای ضعیف یا کاهش یافتن تولید شیر). اما، پایه مدارک برای تعریف این کار و ثبات کاربرد معیارهای معتبر تشخیص، ضعیف هستند.

نظارت مستمر دمای رکتوم به مدت 7 روز پس از زایش ممکن است نرخ تشخیص متریت را افزایش دهد. اگر شما این کار را انجام می دهید، این عمل نباید تنها اساس برای درمان با آنتی بیوتیک باشد.

در عوض، ارزیابی روزمره و سیستمیک گاوهای تازه زا بویژه در گله های بزرگ خیلی برای افزایش تشخیص مشکلات سلامت مفید است. در رابطه با دیگر ارزیابی ها شامل رفتار گاو، اشتها، وضعیت کتوز (یک یا دوبار در هفته)، نشخوار و جابه جایی شیردان این مفید ترین است.

همه این ها با آموزش صحیح و تجربه پرسنل، بعلاوه طراحی تاسیسات برای عملکرد موثر پیش بینی می شود.

تاثیر مشکلات سلامت در 60 روز اول آبستنی در اولین تلقیح پس از زایش. ناهنجاری های سلامت دوره انتقال تاثیر مهمی بر روی عملکرد تولید مثلی گاو دارد. داده ها حاصل از 5719 راس گاو در 7 گله پر تولید در آمریکا هستند. توجه کنید که درحالیکه 51 درصد گاوهای سالم با اولین تلقیح همزمانی شده آبستن می شوند، فقط 38 درصد گاوهای تشخیص داده شده با متریت یا PVD  آبستن شدند.

چه کار کنیم ؟

اخیرا، درمان متریت بر اساس تجویز آنتی بیوتیک های سیستمیک است. اگرچه به طور مشهود احساس می شود، اما نشان داده نشده است که اضافه کردن درمان ضد التهاب  یک سود بالینی افزایشی را فراهم می کند.

هرچند داده ها برای حمایت از درمان سیستمیک با سفتیفور یا آمپی سیلین برای گاوهایی که متریت دارند، وجود دارد، اما معالجه بالینی فقط حدود 75 تا 80 درصد است- و تاثیر بر روی سلامت و عملکرد تولید مثلی واضح نیست. این امری ضروری است تا با دامپزشک گله تان برای ایجاد و نظارت پروتکل های درمان متریت که موثر هستند و رعایت قوانین برای استفاده صحیح و مورد تایید داروهای ضدمیکروبی کار کنید.

در حال حاضر، تعدادی اقدامات یا مداخلات مدیریتی وجود دارند که می توانند به طور ویژه برای پیش گیری از متریت یا اندومتریت حمایت بشوند.

براساس درک اخیر از این بیماری ها، هدف کلی این است که عملکرد ذاتی سیستم ایمنی را حمایت و حفظ کنیم و خطری که التهاب و آلودگی باکتریایی اجتناب ناپذیر بعد از زایمان به متریت، PVD یا اندومتریت پیشرفت می کنند را کاهش دهیم.

بالانس منفی انرژی و غلظت  های اسیدهای چرب آزاد (NEFA) بیش از حد و مقاومت به انسولین بیش از حد به وضعیت التهاب متابولیکی که ممکن است عملا وظیفه نوتروفیل ها را تخریب کند، کمک می کنند.

در نهایت، توازن بین عفونت باکتریایی رحم در طول هفته های بعد از زایمان و اثر بخشی ایمنی و پاسخ التهابی به آن  تعیین می کند که آیا گاوها بیماری دستگاه تولید مثلی دارند.

درک جدید از ارتباطات بین متابولیسم و التهاب ممکن است منجر به راهکارهای بهتر برای پیش گیری از بیماری تولید مثلی بوسیله تغذیه، مدیریت و درمان های هدفمند تر شود.

بنابراین، انتخاب متفکرانه برای ایجاد پروتکل ها برای متریت انجام دهید. تشخیص متداول تر PVD تقریبا یک ماه بعد از زایمان احتمالا حوزه فرصت در بسیاری از گله ها است.

پژوهش های مزرعه ایی بیشتری نیاز است تا معیارهای انتخاب درمان و ارزیابی مقاومت به ضد میکروب ها، رفاه حیوان و پیچیدگی های اقتصادی درمان ها را تصحیح کند.