کنترل ورم پستان در ماه های گرم سال برای سلامت غده پستان و کیفیت شیر ضروری است. در اروپا، «ورم پستان تابستان» در تیر، مرداد و شهریور ماه با مگسهای آلوده که سر پستان را نیش می زنند مرتبط است. این نوع از ورم پستان که بوسیله آرکانوباکتریوم پیوژن ایجاد می شود، معمولا به وسیله اسپری های حشره کش کنترل می شود.

دکتر احسان محجوبی، 92

کنترل مگس را نادیده نگیرید

در ایالات متحده، اهمیت کنترل مگس در کاهش موارد ورم پستان نادیده گرفته شده است. بسیاری از دامداران تکنیک های کنترل مگس را در تلاش برای کنترل مگس در بخشهای مختلف گاوداری (اصطبل ها، بهاربندها و غیره) انجام می دهند.ولی روشهای کنترل حشرات به طور اختصاصی برای کنترل ورم پستان میان گاوها و تلیسه های گله به کار نمی رود.

با افزایش دما و رطوبت در تابستان، تعداد مگس های مکنده-خون به سرعت افزایش می یابد. این گونه از مگس ها به طور معمول در قسمت پشتی (کمر) دام یافت می شوند ولی به سرپستان ها نیز حمله می کنند و موجب ایجاد ورم پستان بویژه در تلیسه ها می شوند.

تحقیقات نشان می دهد که در تلیسه هایی که انتهای سرپستانک های آنها پوسته پوسته شده بود شیوع بیشتری از ورم پستان ایجاد شده با استرپتوکوکوس اورئوس داشتند که عامل آن نیز مگس های شاخی بودند. به علاوه، مطالعات نشان داده اند که ورم پستان های ایجادشده به وسیله استافیلوکوکوس اورئوس در میان تلیسه ها در گله هایی که برنامه کنترل مگس دارند در مقایسه با آنهایی که هیچ برنامه ای ندارند حدود 50 درصد کمتر است. چگونه استافیلوکوکوس اورئوس از مگس به دام واز دام به دام منتقل می شود؟ مگس های شاخی حامل استافیلوکوکوس اورئوس انتهای سرپستانک تلیسه های شیری را هدف قرار می دهند و از مویرگهای زیر پوست سرپستانک خون می مکند. این عمل موجب تشکیل آبسه و دلمه هایی به وسیله بخش های تهاجمی دهان آنها می شود، که متعاقباً استافیلوکوکوس اورئوس را در آنجا برجای می گذارد. این شرایط فرصتی برای باکتری ها  فراهم می کند که به راحتی به مجرای سرپستانک وارد شده و یک عفونت داخل پستانی ایجاد کنند. مگس ها به عنوان حامل عمل می کنند و باکتری را از دامی به دام دیگر منتقل می کنند که در نهایت موجب شیوع بیماری می گردند.

سرپستانک ها جلویی شدیتر آسیب میبینند.

در مطالعه ای جالب در دانشگاه جورجیا، تلیسه ها در ابتدا و انتهای فصل شیوع مگس مورد منترل قرار گرفتند. در ابتدای فصل مگس و قبل از سم پاشی، مگس ها در سرپستانها عفونت را ایجاد کردند و آبله های مربوطه را ایجاد کردند. کمتر از 48 ساعت پس از سم پاشی، جمعیت مگس ها به شدت کاهش یافت و کمتر از 2 هفته بعد سرپستان ها بهبود یافتند و آبله ها از بین رفتند. اما آسیب حاصل از استافیلوکوکوس اورئوس ایجاد شده بود که متعاقباً با درمان آنتی بیوتیکی از بین رفت. جالب اینجا بود که شیوع ورم پستان ایجاد شده به وسیله استافیلوکوکوس اورئوس در سرپستانهای جلویی بیشتر بود. مگس های شاخی بیشتر علاقه مند هستند به قسمتهای میانی بدن تلیسه ها (که به سرپستان های جلویی نزدیکترند) حمله کنند. همچنین حرکت دم باعث می شود که مگس ها کمتر به سرپستانهای عقبی نزدیک شوند.

محیط را به خوبی مراقبت کنید.

شما در مراقبت از تلیسه هایتان چه اقدامی میتواند انجام دهید؟ بهداشت امری کلیدی در کنترل جمعیت انواع مختلف مگس هاست. مدیریت بهینه کود، آبخوری ها، و باقیمانده خوراک تعداد مگسها را کنترل می کند و تعدا ورم پستان های ایجاد شده به وسیله مگس را کاهش می دهد. اما، بهداشت به تنهایی ممکن است در کاهش همه جمعیت های حشرات موذی در یکسطح مطلوب کارایی نداشته باشد.

روش های مختلفی برای کنترل مگس وجود دارند مثل آئروسول ها، استفاده از طعمه، نوارهای ضد مگس، مه پخش کن ها، تله ها، روغندان ها، برچسب های گوش ضد حشرات، پاشیدن محلول های ضد حشرات، و مکمل های غذایی با خاصیت کنترل مگس (البته تعداد محدودی از این روش ها در ایران وجود دارند.

سم پاشی2 هفته در میان به مدت 6 هفته و قرار دادن برچسب های ضد حشرات به دنبال سمپاشی، موجب کاهش 83 درصدی عفونت های ایجاد شده به وسیله استافیلوکوکوس اورئوس شد. در دانشگاه ویرجینیا، استفاده از سمپاشی در فواصل هر 2 هفته یا 4 هفته یکبار، به شدت جمعیت مگس ها را کاهش داد که موجبشد سرپستان ها به سرعت بهبود پیداکنند ودو منبع اصلی استافیلوکوکوس اورئوس، یعنی مگس و دلمه های سرپستان، را کاهش داد. در حالی که هیچ روشی به طور 100 درصد نمی تواند موجب کنترل مگس شود، استفاده از روشهای کنترل مگس در کاهش موارد ورم پستان و به نوبه خود کاهش SCC موثر خواهد بود.

اجازه ندهید تا مگس ها هزینه های شما را به دلیل درمان ورم پستان، افزایش SCC و کاهش کیفیت شیر زیاد کنند.