در این وبینار داده ها و نکات به نسبت جدیدی در مورد پرورش گوساله داده ارائه شد که به نظر جای تامل دارد.
رئوس مطالب ارائه شده در این وبینار حول و حوش موارد زیر بوده است:
– آغوز
– تغذیه گوساله برای تامین نیازهای تغذیه ای
– بهینه کردن کارایی نیروی کار و کارآمدی
– بهینه کردن آسایش گوساله
از آنجایی که سرمایه گذاری روی پرورش گوساله یک برنامه بلند مدت و تاثیر گذار در سودآوری گله است باید در این زمینه هوشیارانه عمل کنیم.
به طور مرسوم هدف از تغذیه گوساله در واقع گرم های ایمنوگلوبین خورانده شده به گوساله بوده است و پس از آن انتقال سریع به خوراک خشک و ارزانتر و از شیر گیری زیر 6 هفته بوده است. در این میان جای دادن گوساله ها در باکس های انفرادی به منظور انتقال حداقلی بیماری ها از نکات مرسوم دیگر بوده است. به طور کلی باید در نظر داشت که تغذیه گوساله مشابه تغذیه گاوهای شیری است؛ اگر به گاوهای شیری خوراک کمی بدهید آنها شیر کمتری خواهند داد و همین برای گوساله ها نیز صدق می کند.
در این وبینار در مورد اثر تنش حرارتی در دوره خشکی بر روی عملکرد گوساله و نقش آن در پرورش گوساله صحبت شد که در مقاله های قبلی سایت به کرات به آنها اشاره شده است و برای اطلاعات بیشتر می توانید به آنها مراجعه کنید:
گاوهای خشک هم احساس تنش حرارتی می کنند!
چرا وقتی حرف از تنش گرمایی می شود بیشتر در مورد گاو شیری صحبت می شود؟ این در حالی است که گوساله های جوان نیز بشدت به تنش گرمایی حساسند.
گوساله ها به طور استریل به دنیا می آیند و قرارگیری سریع میکروب ها در دستگاه گوارش می تواند جذب ایمنوگلوبین های آغوز را تحت تاثیر قرار دهد. گوساله هایی که به سرعت آغوز خوب دریافت نمی کنند در آنها ایکولای به راحتی وارد سلوهای روده می شود و عملکرد را مختل می کند در حالی که در گوساله های دیگر این اتفاق و تغییر شکل در روده اتفاق نمی افتد. به علاوه، ورود باکتری های مضر منجر به بسته شده منافذ روده که برای جذب ایمنوگلوبین ها لازم هستند می گردد. منابع این آلودگی ها عبارتند از محیط، خود آغوز آلوده و ادوات کثیف.
همانطوری که در مقالات قبلی گروه دامدار برتر به آن اشاره شد نیز آغوز چیزی فراتر از ایمنوگلوبین است. تحقیقات انجام شده در اروپا نشان می دهد که گوساله های تغذیه شده با آغوز به مدت 4 روز اول پس از تولد در مقایسه با تغذیه شیر خشک در همین مدت، دو ساعت پس از خوراک غلظت گلوکز بالاتری در خون داشتند و نیز طول ویلی های روده در آنها بیشتر بوده است.
همچنین در آغوز سیتوکین هایی وجود دارد که پیام هایی را در مورد رشد و ایمنی در بدن گوساله مخابره می کنند. سلولهای مادری موجود در آغوز همچنین پاسخ تلیسه به واکسیناسیون و از بین بردن عوامل بیماری زا را تحت تاثیر قرار می دهند.
چک لیست مورد نظر دکتر رابرت جیمز در مورد موفقیت آغوز به قرار زیر بود:
– جایگاه گاوهای انتظار زایش، زایشگاه، شیردوشی و جایگاه گوساله ها که اهمیت دارد.
– مدیریت زایش:
– مشاهده مرتب و دوره ای آسایش و راحتی دام
– محیط زایشگاه –تمیز باشد
– سر وقت دادن آغوز
– مدیریت آغوز: که در ظرف های تمیز ریخته و به دام داده شود. زیر یکساعت به گوساله آغوز بخورانیم آن هم در ظروف تمیز. پاستوریزه کردن آغوز هم کارگشاست.
نقش پرسنل: اهمیت دارد و ترتیب اثر عوامل مختلف کارگری در جایگاه های مختلف می تواند به شرح مقابل باشد:
زایشگاه > جمع آوری آغوز> خورانیدن آغوز > جایگاه گوساله
این افراد در جایگاه مختلف با هم ارتباط دارند و در مورد برنامه و هماهنگی آنها با هم مسئولیت پذیر هستند.
در ادامه دکتر جیمز در مورد مقدار شیر داده به گوساله ها در هفته اول تا سوم بحث کردند. چه مقدار شیر باید داده شود؟ چه قدر گوساله باید در این سه هفته رشد کند؟ گوساله ها در سه هفته اول استارتر ناچیزی مصرف می کنند و بعضا در 3 هته اول رشد آنچنانی ندارند. تازه از هفته سوم رشد اصلی آنها آغاز می شود (رشد با پر شدن دستگاه گوارش فرق دارد).
دکتر جیمز در مورد اثر دما و نیازهای تغییریافته گوساله به شیر دریافتی برای نگهداری خودش اشاره کرد که یک گوساله 50 کیلویی در دمای صفر درجه باید 5/4 لیتر شیر بخورد تا فقط زنده بماند.
نکته اساسی که بدان اشاره شد این بود که در سه هفته اول حتما باید گوساله ها بیش از 4 لیتر شیر در روز دریافت کنند. هرچند بیشتر از این مقدار خورانیدن هم توصیه می شود ولی هنگامی که دو وعده در روز شیر می دهیم ممکن است در وعده بعداز ظهر گوساله هنوز جا برای خوردن نداشته باشد و این امری چالش برانگیز است.
در مورد نحوه خوراک دادن و اینکه بیشتر دامداری ها از سطل استفاده می کنند بحث شد که این روش در دامداری های بزرگ آهسته می باشد و ممکن است از صحت آن مطمئن نباشیم. آلودگی در این روش ممکن است زیاد باشد. شیر با آب قاطی شود و … حتما باید در این روش سطل جدا برای آب و سطل جدا برای شیر داشته باشیم.
وعده های خوراک دهی نیز در پرورش گوساله اهمیت زیادی دارد به طوری که 3 بار شیر دادن در مقابل 2 بار شیر دادن در روز موجب افزایش وزن بالاتر و نیز بازده خوراک بالاتر در گوساله ها شده و تعداد گوساله های رسیده به شیردهی اول را نیز تحت تاثیر قرار داد. لطفا توجه کنید که در این مطالعه مقدار یکسانی شیر به هر دو گروه داده شده بود!
مطلب بعدی نگهداری گروهی گوساله ها است که برخلاف داده های قدیمی داده های جدید از قرار دادن گوساله ها در گروه های دوتایی در دوره پیش از شیرگیری حمایت می کند. افزایش وزن روزانه بیشتر نوید سلامتی بهتر در گوساله هایی که از روز ششم با هم در گروه قرار گرفتند را می داد. مقاله مربوطه نیز در سایت دامدار برتر قرار دارد.
پیش نیازهای گروهی پرورش دادن گوساله ها از دید دکتر جیمز عبارتند از:
– تهویه مطلوب
– فضای کافی برای هر گوساله (حداقل 2/3 متر مربع به ازای هر راس)
– زهکشی و بستر مناسب
– بهداشت
در ادامه بحث در مورد خورانیدن شیر اسیدی شده به گوساله ها مطرح شد که در این روش 1 واحد اسید فرمیک 85 درصد با 9 واحد آب مخلوط می شود و به شیر اضافه می شود. این روش موجب افزایش مصرف شیر توسط گوساله ها شد بدون اینکه مشکلی داشته باشند. در مورد خوراک دهنده های اتوماتیک شیر خشک نیز بحث به میان آمد که چندسالی است در آمریکا رواج یافته اند. بنده در ایران مشابه آن را ندیده ام. از مزایای این خوراک دهنده ها یا بهتر بگویم این شیردهنده ها یکنواختی در شیر خشک ایجاد شده در طول روز و مقدار دقیق خورانیده شده به هر گوساله است.
در این وبینار در مورد نتایج اخیر در مورد روش های جدید خورانیدن اتوماتیک استارتر صحبت کردند که خارج از حوصله این گزارش بود.
به طور خلاصه نکاتی را به عنوان جمه بندی در زیر خواهید یافت:
مدیریت و خوراک دادن آغوز – تجهیزات، پرسنل و پروتوکل ها
تغذیه گوساله ها برای تامین نیازهای آنها در جهت رشد بهینه (محدود کردن شیر به منظور تحریک مصرف خوراک خشک توجیه بیولوژیکی ندارد) – این ها مثل بچه ها هستند!
– بر 4 هفته اول پس از تولد تمرکز کنید، یهنی زمانی که مصرف استارتر بسیار محدود است.
– روی انرژی و پروتئین مصرفی باکیفیت متمرکز شوید.
– تاسیسات باید به گونه ای باشد که نیازهای نگهداری را حداقل کند و توسعه رفتارهای اجتماعی را حداکثر کند.
2 دیدگاه. ارسال دیدگاه جدید
وای خیلی خوبه ساییتون
ممنون از لطف شما دوست گرامی