ارزش تغذیه ای مخمر (ساکرومایسز سرویزیه سویه 1077) بر روی عملکرد شیرواری، ترکیب شیر و برخی از پارامترهای خونی گاوهای شیری

امروزه مخمر ها به خصوص مخمر زنده به دلیل تغییرات مثبتی که در شکمبه دام و بهبود عملکرد آن دارند به طور گستره در تغذیه دام مورد استفاده قرار می گیرند.

با این حال، نتایج استفاده از آن بر روی گوساله ها کمی متغییر می باشد که این امر می تواند به عوامل متعددی از قبیل ترکیب جیره، نسبت علوفه به کنستانتره، نوع علوفه، دوز مخمر استفاده شده و نحوه خوراک دهی بستگی داشته باشد.

مطالعات متعددی نشان دادند که استفاده از مخمر در دوران آبستنی و ابتدای شیرواری به علت اثر مثبتی که بر روی تخمیر شکمبه و هضم مواد مغذی دارند، موثر می باشد.

با این حال گزارش شده است که یکی از فاکتورهای مهم در تاثیرگذار بودن مخمر زنده مقدار cfu آن می باشد، که هر چقدر این مقدار بالاتر باشد عملکرد و کارایی آن در شکمبه دام افزایش میابد.

مخمر زنده ساکرومایسز سرویزیه سویه 1077 با cfu بیست میلیارد می تواند به خوبی پاسخگوی نیازهای شکمبه، تثبیت pH، بهبود تخمبر و بهبود عملکرد گاوهای شیری گردد.

تحقیقات نشان داده اند که محصولات مخمری به خصوص مخمر زنده سویه 1077 موجب بهبود فرآیند متابولیسم و تخمیر می شوند که از این طریق موجب بهبود pH شکمبه و افزایش غلظت اسیدهای چرب فرار و افزایش تعداد باکتری های سلولاتیک و همچنین افزایش سرعت تخمیر مواد فیبری در شکمبه می گردد.

هدف از انجام این آزمایش تعیین ارزش غذایی مخمر زنده ساکرومایسز سرویزیه و عملکرد مثبت آن بر روی ترکیب و تولید شیر و فاکتورهای خونی می باشد.

جهت انجام این آزمایش گاوهای شیری را به دو گروه جیره ای حاوی مخمر زنده و گروه فاقد مخمر زنده تقسیم بندی کردند.

نتایج این تحقیق نشان دادند که مخمر زنده توانست بطور چشمگیری عملکرد شیرواری، درصد چربی و پروتئین شیر و همچنین لاکتوز شیر را افزایش دهد. همچنین میزان اسیدهای چرب شیر توسط مخمر زنده افزایش یافته بود.

غلظت متیونین، فنیل آلانین، تیروزین، تریپتوفان و تائورین به طور معنی داری با افزودن مخمر زنده به جیره افزایش یافت، درصورتی که مخمر کشت شده نمی تواند همانند مخمر زنده بر روی کیفیت شیر و پارامترهای خونی تاثیرگذار باشد.

به عنوان یک نتیجه گیری می توان این گونه بیان کرد که، مخمر زنده ساکرومایسز سرویزیه سویه 1077 دارای اثرات مثبت بر روی تولید و کیفیت شیر و بهبود عملکرد شکمبه از طریق بهبود هضم فیبر و ثبات pH شکمبه می باشد.

By: Sakine Yalçın, Suzan Yalçın, Pınar Can, Arif O. Gürdal, Cemalettin Bağcı and Önder Eltan, Asian-Aust. J. Anim. Sci