مزایای برنامه های گاوخشک کوتاهتر و تک گروهی

مزایای برنامه های گاوخشک کوتاهتر و تک گروهی

از لحاظ مرسوم یک دوره خشکی 60 روزه به عنوان یک معیار ایده آل در جهت حداکثر کردن شیر تولیدی در شیردهی بعدی برای گاوهای خشک در نظر گرفته می شود.

تغذیه جیره های خشکی (far-off) و انتظار زایش (close-up) این امکان را برای دامداران فراهم می کند تا قیمت خوراک را با تغذیه علوفه با کیفیت و افزودنی ها، نظیر نمک آنیونی، تنها برای 3 هفته کنترل نمایند.

تحقیقات نشان میدهد خورانیدن جیره های با DCAD منفی حداقل به مدت 21 روز پیش از زایش ممکن است منجر به کاهش ناهنجاریهای سلامتی، افزایش تولید شیر، بهبود عملکرد تولید مثلی گاوهای پس از زایش شود که عمدتا بخاطر بهبود متابولیسم کلسیم است.

این راهکار مرسوم میتواند تحت شرایط خاصی صرف نظر از اندازه گله مشکل باشد:

1- جایگاه های متراکم گروه گاوهای انتظار زایش

2-جابجایی های متناوب منجر به تنش های اجتماعی و کاهش خوراک مصرفی می شود

3- حجم کم TMR در فیدر منجر به خوب میکس نشدن خوراک در فیدر و جدا شدن خوراک توسط دام می شود.

4- نیروی کارگری بیشتری برای خورانیدن جیره های بیشتر و جابجایی گاوها نیاز است.

5- کمتر از 5 هفته برای آداپتاسیون به جیره در هنگامی که منابع علوفه متغیر هستند، سپری می شود.

کوتاه کردن دوره خشکی

گاوهای پر تولید تداوم شیردهی بیشتری را تا اواخر دره شیردهی حفظ می کنند و بنابراین خشک کردن آنها 60 روز پیش از زایش مورد انتظار سخت تر می شود. تحقیقات نشان می دهد که 60 روز دوره خشکی برای حداکثر کردن تولید شیر به دنبال زایمان مورد نیاز نیست. اما تولید شیر با دوره های خشکی کمتر از 30 روز کاهش می یابد.

دوره خشکی زیر 30 روز توصیه نمی شود. نقطه بالقوه این کاهش می تواند در 40 تا 45 روز دوره خشکی دیده شود، که به دامدار اجازه می دهد تا 15-20 روز از درآمد اضافی حاصل از فروش شیر بهره مند شوند.

یک دوره خشکی کوتاه همراه با یک جیره همچنین چالش های مرتبط با مدیریت مناسب گاوهای انتظار زایش را در نظر می گیرد، که به نوبه خود انعطاف پذیری بیشتری را برای توجهات جایگاهی در جهت کاهش تراکم، جدا کردن دام های شکم یک و حداقل کردن جابجایی ها فراهم می کند. نیروی کارگری نیز ممکن است با این راهکار کاهش یابد.

یک گروه گاوه خشک مزایای بیشتری نیز ایجاد می کند که از آن جمله می توان به افزایش مقدار خوراک وراد شده به میکسر، بهبود تحویل خوراک و جداسازی کمتر خوراک در آخور اشاره کرد. به علاوه، در گله هایی که از فیدرهای با اندازه مناسب استفاده می کنند، این امر منجر به این میشود که حتی بتوانند 2 بار در روز خوراک برای این گروه از گاوها بریزند و استمرار خوراک را در آخور ایجاد کنند. در نهایت، مدت زمان بیشتر سپری شده برای آداپتاسیون به جیره ممکن است موجب افزایش ماده خشک مصرفی پیش از زایش گردد. علی رغم این مزایا، امنیت خورانیدن نمک های آنیونی برای مدت زمان طولانی تا همین اواخر مشخص نبوده اند.

امنیت جیره های با DCAD منفی

تحقیقات اخیر حاصل از دانشگاه جورجیا نشان می دهد که نمک های آنیونی می تواند به طور بیخطر و سودآوری به مدت بیش از 40 روز استفاده شود. در آن پژوهش، گاوها به مدت 3، 4 یا 6 هفته پیش از زایش با نمک های آنیونی تغذیه شده بودند. نتایج حاصل از همین تحقیق هیچ تفاوتی در ماده خشک مصرفی، غلظت کلسیم در زمان زایمان، ماده خشک مصرفی پس از زایش، سلامت گاوهای تازه زا، تولید شیر، و ترکیبات شیر گزارش نکردند.

پیام های کلیدی

جیره های با DCAD منفی در جهت بهبود وضعیت متابولیسم کلسیم تایید شده هستند. برنامه های گاو خشک کوتاه شده و تک جیره ای راهکار مدیریت تغذیه ای اضافه تری در جهت ساده سازی و بهبود سلامت گاو انتقالی و عملکرد او در اختیار دامدار قرار می دهد. ترکیب این راهکارها با هم ممکن است بازگشت سرمایه بیشتری در برنامه های گاوهای دوره انتقال در پی داشته باشد. باید در نظر داشت که این راهکار در تک تک گله ها به طور انفرادی مورد ارزیابی قرار بگیرد تا مشخص شود که آیا این راهکار به درد گله مورد نظر می خورد یا خیر.

کلمات کلیدی:
نوشتهٔ پیشین
تبادل نظر فنی 5: راهکارهای افزایش ماده خشک مصرفی در گاوهای تازه زا
نوشتهٔ بعدی
DCAD (تفاوت کاتیون-آنیون جیره)
تبادل نظر فنی 5: راهکارهای افزایش ماده خشک مصرفی در گاوهای تازه زا
DCAD (تفاوت کاتیون-آنیون جیره)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این فیلد را پر کنید
این فیلد را پر کنید
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.
برای ادامه، شما باید با قوانین موافقت کنید