تاثیر کنستانتره جیره در طی دوره خشکی و ابتدای دوره شیرواری بر روی اپیتلیوم و بیان ژن و پروتئین شکمبه در طی دوره انتقال گاوهای شیری

جذب اسید چرب فرار (VFA) توسط شکمبه بستگی به عوامل متعددی از جمله pH شکمبه، غلظت VFA، نوع VFA و سطح پاپیلای پرز شکمبه دارد.

جذب و انتشار و انتقال پروتئین توسط مکانیسم های متفاوتی رخ می دهد که شامل طیف وسیعی از مکانیسم های وابسته به بی کربنات ها، انتقال منوکربوهیدرات ها و کانال های آنیونی می باشد.

بیشتر VFA جذب شده، توسط خون به شکمبه برگشت داده می شود و توسط بافت اپیتلیوم شکمبه متابولیزه می شود.

افزایش مصرف خوراک قابل تخمیر در شکمبه موجب افزایش اسید چرب فرار می شود که این امر موجب افزایش ظرفیت شکمبه و افزایش جذب اسید چرب از شکمبه می شود.

این موضوع نیازمند هماهنگی بافت اپیتلیوم شکمبه از جمله انطباق سطح مولکولی آن می باشد که این امر اجازه می دهد تا موجب افزایش عملکرد شکمبه و فعالیت های فیزیولوژیکی آن شود.

تنظیم ژنهای حامل در طی دوره انتقال در شکمبه نشخوارکنندگان در طی تحقیقات متعددی گزارش شده است، اما تغییرات در میان ژنها با اسید چرب فرار، متابولیسم و میزان پراکندگی آن در بافت اپیتلیوم شکمبه مرتبط می باشد.

متاسفانه، تنها تعداد کمی از مطالعات در محیط in vivo با میزان جذب VFA در سطح پاپیلا ی شکمبه همخوانی دارند که این موضوع رابطه بین بیان ژن و تغییرات ظرفیت جذب و متابولیسم VFA را ناشناخته باقی گذاشته اند.

علاوه بر این، مطالعات اندکی تغییرات میان پروتئین و سطح بیان ژن mRNA و طرز عملکرد آنرا بیان کرده اند.

بنابراین هنوز هم تغییرات مورفولوژی و عملکرد شکمبه و تغییرات مرتبط با بیان ژن در پاسخ به جیره تغذیه شده مبهم می باشد.

هدف از این مطالعه آزمودن این فرضیه می باشد که طول و سطح پرز پاپیلای شکمبه و میزان جذب VFA پس از زایمان توسط افزایش میزان کنستانتره افزایش میابد یا خیر.

نتایج بررسی و آزمایشات ما نشان دادند که بعد از زایمان، FOM روزانه افزایش میابد و VFA بیشتری بعد از زایمان همزمان با افزایش سطح پاپیلای شکمبه و افزایش نرخ جذب VFA می باشد.

نتایج این تحقیق نشان دادندکه سطح پاپیلای شکمبه هنگامی که گاوهای شیری در طول دوره خشکی در جیره خود کنستانتره مصرف کرده اند نسبت به گاوهایی که در این دوران کنستانتره مصرف نکرده اند، افزایش قابل توجهی داشته اند، که این امر موجب شده بود که شکمبه دامها در دوره بعد از زایمان که میزان کنستانتره جیره افزایش پیدا می کند بتواند سریعتر خود را با آن تطبیق دهند.

همچنین نتایج نشان دادند که پروتئین و ژن درگیر با جذب و متابولیسم VFA در بافت اپیتلیوم شکمبه وقتی که میزان کنستانتره روزانه، VFA و میزان جذب VFA افزایش دارد، افزایش میابد.

همچنین طول و سطح پرز پاپیلای شکمبه و میزان جذب VFA پس از زایمان توسط افزایش کنستانتره جیره افزایش یافته بود.

By: K. Dieho, J. van Baal, L. Kruijt, A. Bannink, J. T. Schonewille, D. Carreño, W. H. Hendriks and J. Dijkstra, American Dairy Science Association, 2017